Asker olmanın en önemli şeyi nöbettir. Asker kavramınının tanımını yapmaya çalışsak ve bunu kim tanımlarsa tanımlasın içinde mutlaka bir nöbet geçmektedir. Askerliğin ve asker olmanın en önemli şeyidir nöbet. Çünkü Vatanımın nöbetini tutar asker. Askerler nöbet tuttuklarında nöbet bölgelerine gelen kişileri her zaman tanımayabilirler. Birbirlerini tanımak için bir yöntem vardır. Buna parola ve işaret denir. Kemal Sunal’ın filmindeki gibi(Allah Rahmet Eylesin).
Parole ve işaretin ciddiyeti askerin nöbetini tuttuğu yere ve bölgeye göre değişmektedir. Asker nöbet yerinde nöbetini tutarken karşıdan gelen kişiye ilk bakışta tanımayabilir yada hiç tanımayabilir. Birde havanın karanlık olduğu durumlarda bu daha da önemlidir. Karşıdan gelen kişiye ilk olarak “DUR” çeker. Karşıdan gelen kişi durduğunda Nöbetçi asker Parolayı sorar, Karşıda bekleyen kişi parolayı söyler. Nöbet tutan asker de işareti söyler ve karşılıklı tanıma gerçekleşir ve güven sağlanır.
Eğer ki parolayı karşıdan gelen kişinin bilememesi durumunda üç defa Parolayı sorar kişi bilemediğinde Nöbetçi asker gerekli kişiye bilgi verir ve olay yerine gelmesi istenir. Bekleyen kişi parolayı bilememesi durumunda ve olay yerinde kalmayıp kaçmaya yeltenmesi durumunda ise, Nöbetçi asker üç kez “DUR” çeker kişi durmaz ise bir el havaya ateş eder. Yine şüpheli kaçmaya devam eder ise nöbetçi askerin vurmaya yetkisi vardır.
Parola ve işaretin tanımını bu şekilde anlatabiliriz. Parola ve İşaret hergün görevli olan kişi/komutan tarafından değiştirilerek nöbet defterlerine yada nöbet tutan askerlere tebliğ edilir.